lokantadaki herkesin suratına patlayasım var; her anlamda...
öyle ki, yaratılmış hiçbir tuzluk kendiğilinden nemlenip tıkanmasın, tüm tıkanıklıkların günahı bana yazılsın, her tıkanıklıkla karşılaşan küfrü bana atsın, her küfür eden sinirimden payını alsın diye, her biri özenle, ağzı tarafımdan ıslatıldığı için tıkansın istiyorum...
bu lokantadakiler dahil, bütün tuzlukların.
sol bacağımı hızla sallıyor, parmaklarımı masada tıkırdatıyorum...
hiçbir şey bu -sız'lığı azaltmıyor.
hiçbir şeyin, hiç azaltmamasının aksine, herşey de herbir şeyi katlayarak arttırıyor.
tek kimliğim yetmiyor çoğalanları karşılamaya; şizofrenleşiyorum...
elim lolipop kutusuna doğru umutsuzca yaklaşırken; -leştiklerimden biri, homofobik hislerle doğuyor...
tekrar tekrar, -leştiğimin gözünden kutunun üzerinde yazanları okuyorum...
No comments:
Post a Comment